szybować — ndk IV, szybowaćbuję, szybowaćbujesz, szybowaćbuj, szybowaćował 1. «unosić się w powietrzu, lecieć; rzadziej: jechać, płynąć, posuwać się» Jaskółki, obłoki szybują po niebie. Latawce szybowały nad łąką. Żaglówki szybowały po jeziorze. Narciarze… … Słownik języka polskiego
szybowanie — n I rzecz. od szybować … Słownik języka polskiego
latać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, lataćam, lataća, lataćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} posiadać zdolność odrywania się od ziemi, wzbijania w powietrze, utrzymywania, poruszania, przemieszczania się w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przestrzeń — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. przestrzeńeni; lm M. przestrzeńenie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieskończony, nieokreślony obszar trójwymiarowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szybować w przestrzeni. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przestworze — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. przestworzerzy, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} rozległa, daleka przestrzeń, zwłaszcza powietrzna : {{/stl 7}}{{stl 10}}Górskie przestworza. Nieskończone przestworza oceanu. Latać, szybować w przestworzach.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
